Jak pomóc dziecku wybrać pozycję piłkarską, na której ma grać? Poradnik dla rodziców

Obserwuj naturalne predyspozycje dziecka

Zacznij od uważnej obserwacji. Każde dziecko ma swoje mocne strony – niektóre są szybkie i zwinne, inne lepiej czują się w grze zespołowej, jeszcze inne mają świetną koordynację ruchową i refleks. To właśnie te cechy mogą sugerować, jaka pozycja będzie dla dziecka najbardziej naturalna.

Jeśli Twoje dziecko lubi atakować, strzelać gole i nie boi się ryzyka – prawdopodobnie odnajdzie się w roli napastnika. Jeśli woli pracować z kolegami i często zagrywa piłkę do innych – wtedy warto pomyśleć o pozycji pomocnika. Natomiast refleks, spokój i opanowanie mogą być sygnałem, że dziecko poradzi sobie jako bramkarz – szczególnie jeśli z radością zakłada rękawice i wskazuje popularnych bramkarzy jako swoich idoli.

Pozwól dziecku próbować różnych ról

W piłce nożnej nie trzeba od razu wybierać jednej pozycji na zawsze. Dzieci w wieku wczesnoszkolnym powinny mieć okazję zagrać na różnych pozycjach. Takie podejście ma same zalety: rozwija wszechstronność oraz pozwala dziecku samodzielnie odkryć, co sprawia mu najwięcej frajdy.

Warto wspólnie z trenerem ustalić, czy dziecko może zmieniać pozycje w trakcie treningów lub meczów. Dla wielu młodych zawodników to naturalna droga, aby lepiej zrozumieć grę i znaleźć swoje miejsce na boisku.

Rozmawiaj i słuchaj

Czasami rodzic ma inną wizję niż jego dziecko. Załóżmy taką sytuację: chcesz, aby Twoja pociecha była liderem drużyny i grała ofensywnie. Okazuje się jednak, że woli stać z tyłu i bronić bramki, np. jako obrońca lub bramkarz. Najważniejsze w tym momencie to słuchać i wspierać, a nie narzucać. Pytaj, co mu się podoba na danej pozycji, co sprawia trudność, czy chciałoby spróbować czegoś innego.

Rozmowa i otwartość budują zaufanie. Dzięki temu dziecko poczuje, że jego zdanie się liczy, a Ty jesteś jego sprzymierzeńcem, a nie kolejnym trenerem.

Wspieraj, ale nie naciskaj

Twoją rolą jako rodzica jest dawać wsparcie – emocjonalne, organizacyjne i czasem sprzętowe. Dziecko nie musi być profesjonalistą, aby czuć, że robi coś ważnego. Jeśli interesuje się grą w bramce, możesz podarować mu podstawowe akcesoria bramkarskie – rękawice, ochraniacze, może nawet koszulkę z nazwiskiem ulubionego bramkarza. To drobny gest, który doda mu pewności siebie i zmotywuje do działania.

Z drugiej strony – nie wywieraj presji. Nie każdy trening musi kończyć się sukcesem. Dziecko musi wiedzieć, że ma prawo popełniać błędy.

Zaufaj trenerowi, ale miej swój głos

Dobry trener uczy techniki oraz pomaga dzieciom odnaleźć się na boisku. Zapytaj go, jak ocenia zaangażowanie Twojego dziecka, na jakich pozycjach dobrze sobie radzi oraz czy widzi potencjał w jakimś konkretnym kierunku.

Pamiętaj jednak, że to Ty znasz swoje dziecko najlepiej. Jeśli widzisz, że coś je stresuje lub zniechęca, warto to omówić. Trener i rodzic powinni działać razem – wtedy młody piłkarz ma największe szanse na rozwój. Obserwuj, słuchaj i wspieraj, a dziecko samo znajdzie miejsce, w którym czuje się najlepiej.