Druga szansa dla dworku Chełmońskiego

Po perturbacjach i rozwiązaniu umowy z poprzednim wykonawcą, grodziski urząd ogłosił kolejny raz przetarg na rewitalizację dworku Chełmońskiego.

Przypomnijmy, że nieruchomość należała do Mateusza Chełmońskiego, czyli brata znanego malarza Józefa Chełmońskiego. Dworek jest drewniany i położony jest nad rzeką Mrowną. Wzniesiono go około 1900 r. To jeden z ważniejszych zabytków na terenie gminy, który wkrótce ma odzyskać dawny blask.

Tak jak zapowiadano ogłoszono kolejne postępowanie przetargowe, w celu znalezienia nowego wykonawcy, który zajmie się kompleksowym remontem dworku Chełmońskiego w Adamowiźnie. Niestety poprzednio wybrana firma nie dotrzymywała warunków umowy, przez co gmina musiała zrezygnować z jej usług. Później trzeba było ocenić co zostało już zrobione i wprowadzić stosowne zmiany w projekcie. Pytanie tylko czy gmina znajdzie tym razem solidną firmę? Trudno w tej chwili odpowiedzieć. Jak to zwykle bywa w takich sytuacjach, dowiemy się po pewnym czasie.

Zakres prac przed jakim stanie kolejny wykonawca to między innymi: rozebranie istniejących murowanych kominów oraz ściany, skucie wieńcy żelbetowych oraz płyty betonowej, wykonanie wykopów w celu osuszenia fundamentów, wykonanie izolacji fundamentów, odtworzenie wieńcy oraz płyty betonowej, odbudowa ścian parteru oraz ściany murowanej i kominów, wykonanie konstrukcji stropu nad parterem, wykonanie konstrukcji więźby i pokrycia dachu, montaż stolarki drzwiowej i okiennej, roboty wykończeniowe oraz instalacyjne, roboty na terenie parku: wykonanie ścieżek i alejek parkowych, nasadzenia roślinności, oświetlenie parkowe, mała architektura.

– Rewaloryzacja zakładała częściową rozbiórkę drewnianych elementów konstrukcji, ocenie stanu technicznego i ponownym wykorzystaniu do odbudowy. Budynek był w bardzo złym stanie technicznym, elementy drewniane w znacznej części były zbutwiałe. Budynek został rozebrany do poziomu parteru a elementy nienadające się do ponownego wykorzystania zgodnie z decyzją MWKZ zutylizowane. Zgodnie z ustaleniami piwnice zostały zasypane. Wykonawca wykonał wieńce żelbetowe oraz wylał płytę betonową która miała stanowić podłoże pod legary posadzkowe. Zachowane zostały murowane ściany, 2 kominy oraz 2 piece kaflowe. Stolarka okienna i drzwiowa, fragmenty trzeciego pieca kaflowego, dachówki, gąsiory, cegła rozbiórkowa oraz zachowane nielicznie elementy drewniane składowane są na placu budowy – czytamy w dokumentacji przetargowej.

Budynek wraz z parkiem zostanie zagospodarowany na cele kulturalno-edukacyjne i turystyczne. Wydobycie jak największej ilości walorów z terenu objętego projektem oraz realizacja programu funkcjonalno-użytkowego dla planowanej inwestycji możliwa będzie poprzez wykonanie szeregu prac restauratorskich, remontowo-budowlanych, rewaloryzacyjnych i adaptacyjnych.

Koniec prac określono na koniec września 2020 r.